مدرسه ی راهنمایی دخترانه ی 15خرداد فولادشهر
دوستی می گفت هر وقت اخبار بد را می شنوم دلشوره می گیرم و تصور می کنم اگر این اتفاق ناخوشایند برای خانواده ام بیفتد چه کنم؟ آیا توصیه می کنید در شرایطی قرار بگیرم که هیچ خبری اعصاب ام را بر هم نزند؟ به او گفتم مگر می شود این طور زندگی کرد و در بی خبری محض ماند؟ وقتی در زندگی روزمره مان در معرض استرس های مختلف قرار می گیریم باید بتوانیم آن ها را مدیریت کنیم و گر نه فرار کردن از آن ها و یا ماندن در این استرس ها ما را از پای در می آورد و باعث به وجود آمدن بیماری ها و اختلالات مختلف می شود. تنظیم این که چه طور به محرک های محیطی پاسخ دهیم تا حدی در اختیار خودمان است. درست است که تیپ شخصیتی ما و نوع نگرش مان به مسایلی که به وقوع می پیوندند نقش مهمی در این باره دارند اما خودمان هم باید کمک کنیم تا بدن مان پاسخ مناسبی در مواقع لازم ارایه کند. مانند کسی که دزدگیر ماشین اش را طوری تنظیم می کند که فقط وقتی دزدی قصد ربودن آن یا صدمه زدن به آن را کرد، آژیر بزند اما شخص دیگری آن قدر آن را حساس می کند که تا از کنارش رد می شوید آژیر می زند. باید به خودتان کمک کنید تا اضطرابی که به دلیل استرس های مختلف محیطی دچار آن می شوید در حد معقول و کنترل شده باشد. اگر نتوانید چنین تعادلی را در بدن تان ایجاد کرده و استرس ها را مدیریت کنید، اضطراب می گیرید و با علایم جسمی، روانی و هیجانی آن درگیر خواهید شد. بعضی ها دلشوره می گیرند، برخی مشکلات معده و تپش قلب، بعضی دیگر علامت های رفتاری مانند ناخن جویدن، و... که بارها در موردش شنیده اید. این که کسی بخواهد به جای رفتار صحیح و ارزشمند، از مشکلات فرار کند در واقع به یک مکانیسم ناپخته روی آورده است. ما فقط به کسانی که بیمار هستند و مبتلا به وسواس فکری هستند(یعنی مدام یک فکر آزاردهنده در ذهن شان می آید و تکرار می شود) و تحت درمان هستند توصیه می کنیم دنبال اخبار بد نروند، صفحه حوادث را نخوانند و یا اگر در خیابان با دعوای کسانی مواجه شدند، از آن جا دور شوند. اما در مورد دیگر افراد توصیه می کنیم به جای این که سرشان را مانند کبک در برف بکنند و در این خیال باشند که هیچ خبری نیست، با واقعیات رو به رو شوند و آن را آن طور که هست، ببینند. اگر شما جزو کسانی هستید که نمی دانید چه طور باید از دست این دلشوره ها رها شوید و مدام با آن درگیر هستید، چند توصیه ساده برای تان دارم. بهتر است این توصیه ها را عملی کنید و اگر پاسخ مناسب دریافت نکردید و همچنان دلشوره داشتید به پزشک مراجعه کنید.
دکتر محمدرضا خدایی – روان پزشک هفته نامه سلامت(تبیان) مطالعه یا تماشای تلویزیون در حالت دراز کشیده به صورتی که چشمها حالت افتاده پیدا کنند مضر است و موجب مشکلات بینایی میشود. عبدالهادی رئیسزاده در گفتگو با ایسنا افزود: در هنگام مطالعه یا تماشای تلویزیون فاصله چشمها با کتاب و تلویزیون باید یکسان باشد. بهتر است چشمها در حالت کاملا افقی قرار داشته باشند و به طور مستقیم به سطح نگاه شود. وی افزود: برخی افراد هنگام مطالعه، روی یک دست دراز میکشند و کتاب را روی زمین قرار میدهند که در این حالت محور چشمها به صورت عمودی نسبت به زمین قرار میگیرند. در این شرایط فاصله دو چشم با کتاب برابر نیست و این موجب مشکلات بینایی میشود. رئیسزاده تصریح کرد: مطالعه در حالتی که چشمها افتاده باشند، موجب تفاوت در شماره چشمها یا تغییر در محور آستیگماتیسم چشم میشود. وی خاطرنشان کرد: در بسیاری مواقع افراد به مطب مراجعه میکنند و میگویند مشکل بینایی دارند ولی شماره چشم آنها تغییر نکرده است. علت این مساله تغییر در محور آستیگماتیسم چشم در اثر مطالعه به صورت خوابیده است. این اپتومتریست گفت: بسیاری از کودکان دانشآموز به دلیل اینکه از مطالعه در حالت نشسته خسته میشوند، روی دست دراز میکشند و کتاب را روی زمین قرار میدهند و مشق خود را در این حالت مینویسند. والدین باید به این مساله توجه داشته باشند و اجازه ندهند کودک در حال درازکش درس بخواند.
Design By : Pichak |